به گزارش" گزارش ییام خاوران " اما چرا ایران به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده زعفران جهان، در مناسبات تجاری با تزلزل جایگاه مواجه شده و واسطه گران و رقبا، همچنان در تلاش برای تغییر نقشه جهانی رویکردهای تجاری این طلای قرمز در جهان، به توفیق می‌رسند؟ از جمله اینکه متوسط بهای ارزی زعفران صادراتی ایران، اندک کاهشی را تجربه کرده است که نشانه شکل‌گیری رقابت‌های غیرحرفه‌ای و مدل‌های نادرست فعالیت برخی صادرکنندگان به‌ویژه تازه‌کارها است. اگر تلاش‌ها در سطح بازار جهانی انجام شود، نگرانی از رقبای جهانی نداریم، ترس ما از موانعی است که بر سر راه ما خلق می‌شود و با ناآگاهی از مناسبات تجاری در عرصه زعفران، رقابت را ببازیم. ما باید تقاضای جهانی و ابتکار عمل در همه حوزه‌ها را از آن خود کنیم و با برندسازی، جایگاه خود را ارتقا دهیم و در ادامه زمینه توسعه همه‌‌جانبه تجارت زعفران را ایجاد کنیم. اگرما ضعف برنامه‌ریزی و طرح‌ریزی نداشته باشیم و توجه به مدیریت بازار داشته باشیم، قطعا رقبا نمی‌توانند برای زعفران ما تهدیدی ایجاد کنند، پس ما باید فرآیند صادرات زعفران را مدیریت کرده و استراتژی تعیین کنیم و چشم‌اندازی مثبت خلق کنیم. با توجه به اینکه سهم مهمی از تولید جهانی زعفران در ایران است، از این مزیت باید استفاده کنیم و با برنامه درست جایگاه خوبی را دردنیا برای زعفران ایرانی داشته باشیم.   با این حال شورای ملی زعفران هم بیکار ننشسته است و تدابیر لازم را اندیشیده و با توجه به رسالتی که در ساماندهی و سازماندهی فضای کسب و کار زعفران دارد، برند ملی زعفران را ثبت کرده است و فرآیندها به سمتی پیش خواهد رفت که هر زعفرانی که از ایران صادر خواهد شد باید دارای نشان ملی زعفران باشد. ما از این طریق فرآیند صادرات زعفران را مدیریت می‌کنیم که اولا جلوی زعفرانی که استانداردها و کیفیت زعفران ایران را نداشته باشد گرفته شود و همچنین فرآیند را به نحوی مدیریت کنیم که حجم بیشتری از این محصول با اهمیت صادر شود یعنی با قیمت تعیین‌شده از کشاورز خریداری شود و با قیمت تعیین‌شده پایه صادراتی زعفران فروخته شود و جلوی رقابت‌های منفی و قیمت‌شکنی گرفته شود؛ رقابت‌هایی که صدمات جبران‌ناپذیر در بازار جهانی به زعفران ایران وارد می‌کنند.   محسن احتشام| رئیس شورای ملی زعفران