به گزارش پایگاه خبری " پیام خاوران"،زخم بی مهری های  مسئولان و نمایندگان به منطقه ویژه اقتصادی بیرجند ،  این روزها  با  تکرار اهمیت این موضوع توسط مسئولان نظام بیش از پیش فعالان این حوزه را  آزرده خاطر کرده است که چرا سیاست های ملی نظام و دولت در استان به درستی انجام نشده و گاه حتی مخالف آن عمل می شود و این عدم همراهی ها موجبات اختلال در مسیر توسعه و اشتغال استان را فراهم نموده است. این منطقه که بنا بر اخبار منتشر شده در رسانه های استانی و ملی طی چند سال فعالیت خود جزو موفق ترین مناطق ویژه اقتصادی کشور بوده و بارها در سفرهای  مقامات عالی از آن ، به عنوان یکی از امیدهای توسعه استان و برون رفت از وضع اقتصادی فعلی یاد شده با مشکلات متعددی مواجه است که بخش عمده آن به نوع نگاه مسئولان به این ظرفیت برمی گردد.   یک فعال اقتصادی در حوزه صادرات در این زمینه به آوا گفت : خبر خوش ایجاد این منطقه در سال های ابتدایی و روند مداوم و قوی ایجاد زیرساخت ها توسط سرمایه  گذاران آن موج مثبتی را برای فعالان حوزه تولید و تجارت استان ایجاد نمود.   وی افزود: نمایه بیرونی فعالیت های این  حوزه اقتصادی برای سرمایه گذاران در خراسان جنوبی،  موقعیت و ظرفیتی ویژه به شمار می رفت اما متاسفانه طی سال های اخیر بنا به دلایلی که باید دستگاه های نظارتی به تحلیل آن بپردازند ، از دایره توجه مدیران خارج و به حاشیه رانده شده است.   به گفته وی، امنیت سرمایه گذاری از دغدغه های هر سرمایه گذار است که روند اعتماد سازی در بخش خصوصی متولی منطقه بسیار خوب بوده اما متاسفانه عدم همکاری و انجام مسئولیت های بخش دولتی باعث شده ضعف های این حوزه که به سیستم حاکمیتی و دولت باز می گردد بر دوش بخش خصوصی افتد که این مهم باعث دلسردی در سرمایه گذاران اولیه و به دنبال آن عدم رونق منطقی این حوزه  می گردد.   وی اظهار کرد: به وضوح در عملکرد مسئولان بی میلی  به رونق منطقه ویژه اقتصادی را می توان مشاهده کرد و بنا بر شنیده ها دلایل اصلی آن را  نیز می توان در دست های پشت پرده ای که برای رونق حوزه های دیگری در تلاشند و بنا بر اطلاعات موثق در تصمیم سازی برای مسئولان استان نیز بی اثر نیستند را مشاهده نمود .   وی افزود: هر چند که ظرفیت منطقه ویژه اقتصادی بیرجند و عملکرد آن در مدت فعالیت در سطحی است که در اظهارات رسمی،  مسئولان تا کنون امکان تضعیف آن را نداشته اند اما نحوه برنامه ریزی های اقتصادی استان نشان می دهد که تحت الشعاع قرار دادن این ظرفیت ، خواسته یا ناخواسته ،  جزو اولویت های اقتصادی به شمار رفته  است.   در این زمینه یک مطلع دیگر نیز به آوا گفت: نوع نگاه مسئولان به منطقه ویژه را می توان از حضور هیئت های خارجی متوجه شد که این ظرفیت بین المللی در بیشتر مواقع برای میهمانان استان تعریف نشده و یا به عنوان برنامه حاشیه ای تدوین می گردد و این در حالی است که در آخرین حضور هیئت تجاری خارجی حتی اسمی از منطقه ویژه اقتصادی برده نشد.   وی با طرح این سوال که باید دید تضعیف منطقه ویژه اقتصادی می تواند باعث منفعت چه کسانی شود، اظهار کرد: بستن درب صادرات این منطقه در مرز که جزو حقوق رسمی این کارگزاری اقتصادی بوده و توسط استاندار قبل افتتاح گردیده است دلیل خوبی برای اثبات وجود این نوع نگاه منفی است.   وی افزود: جای سوال اینجاست که چرا چشم های تیزبین دستگاه نظارتی  متوجه کنش های پشت پرده اقتصاد نشده و اگر متوجه آن است چرا در هیچ سطحی با آن برخورد و مقابله نمی شود .   این فرد مطلع در حوزه اقتصادی استان افزود: شنیده ها حاکی از آن است که حتی پایتخت نشینان نیز اقدامات و تحرکات منفی در برخی سیستم های استان برای به حاشیه رانده شدن این ظرفیت اقتصادی به نفع سایر نقاط کشور را دریافت و بارها این موضوع از طرق گوناگون به استان گوشزد شده است.   حال باید پرسید با این سطح حمایت و نوع نگاه مسئولان به منطقه ویژه اقتصادی بیرجند که با سرمایه گذاری های کلان انجام شده است و به  ایجاد تجربه تلخی برای سرمایه گذاران سازمان اداری این منطقه منجر گردیده ، دعوت و حضور سرمایه گذاران جدید در حوزه های مختلف با چه استدلالی می خواهد منطقی جلوه کند ؟   ایجاد مناطق اقتصادی جدید در زمانی که حتی منطقه ویژه موجود را فعال و پویا نکرده اند،   می تواند با چه هدف و انگیزه ای باشد؟   آیا بهره برداران و تصمیم گیران منطقه اقتصادی جدید نیز همان تیمی خواهند بود که برای به حاشیه راندن مرز ماهیرود و منطقه ویژه بیرجند تلاش می کنند و این پوششی برای تضعیف ظرفیت های اقتصادی استان نخواهد بود؟   آیا بی توجهی به این ظرفیت اقتصادی و عدم انجام تعهدات دولت در خصوص سرمایه گذاران آن توسط بخش هایی در استان  شائبه ایجاد برنامه ای سازمان یافته برای تضعیف مرز  خراسان جنوبی را تقویت نمی کند؟   آیا تضعیف منطقه ویژه اقتصادی استان بازی در  زمین سیاست های غربی برای به بن بست رساندن مسیرهای برون رفت کشور از شرایط تحریمی نخواهد بود؟   آیا ایجاد بی انگیزگی برای سرمایه گذارانی این چنینی که بار توسعه و اشتغال استان را به دوش می کشند صرفا یک خطای درون سازمانی است یا هدفمند از سوی سیستم های خاصی مدیریت می شود؟   آیا تصمیم سازان امروز این سیاست ها ، پاسخی برای فرداهای استان خواهند داشت؟   انتهای پیام#