تاریخ انتشار : سه شنبه 16 خرداد 1402 - 12:15
کد خبر : 49511

آغاز به کار پنجمین فصل کاوش محوطه گبری مود شهرستان سربیشه

آغاز به کار پنجمین فصل کاوش محوطه گبری مود شهرستان سربیشه

مسئول ثبت محوطه‌های تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی گفت: فصل پنجم کاوش آموزشی محوطه گبری مود با هدف آموزش و بررسی فضا‌های معماری این محوطه توسط دانشجویان دانشگاه بیرجند آغاز شد.

به گزارش “پیام خاوران“، محمد فرجامی صبح امروز در جمع خبرنگاران اظهار داشت: از لحاظ حجم داده فرهنگی بیش‌ترین حجم داده این فصل کاوش مربوط به سفال است که به دودسته عمده تقسیم‌بندی می‌شوند.

مسئول ثبت محوطه‌های تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی بیان کرد: سفال‌های بدون نقش و سفال‌های منقوش با نقش کنده یا با نقوش رنگی قرمزرنگ. سفال‌های به‌دست‌آمده از لحاظ قدمت، سفال‌های شاخصی مربوط به دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی است که شامل گونه سفالینه‌های معمولی، شیاردار، داغدار، منقوش و زورقی است.

وی افزود: بیشتر فرم‌های سفالی به‌دست‌آمده از این کاوش شامل خمره، کاسه و تنگ‌های کوچک است. بااین‌وجود بیش‌ترین سفال‌ها ازلحاظ قدمت متعلق به دورة اشکانی است. محوطه گبری مود در دورة اشکانی دارای بیشترین وسعت استقراری بوده و این دوره مهم‌ترین دوره استقراری ا ست و این مدعا با کشف نمونه‌های سفالین منقوش، داغدار و شیاردار که قابل مقایسه بافرهنگ‌های همجوار به‌ویژه سیستان بوده است، تأیید می‌شود.

فرجامی بیان کرد: کشف این نمونه‌ها گویای ارتباطات گسترده این منطقه با سیستان در دورة اشکانی است. بر این اساس استقرار این دوره در اواخر دورة ساسانی متروک شده است و وجود محوطه‌های اسلامی در نزدیکی محوطه گبری مود ازجمله تپه قلعه کهنه مود، نشان از جابه‌جایی ساکنین این محوطه بعداز این دوران دارد.

مسئول ثبت محوطه‌های تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی متذکر شد: تشابه کانی‌شناسی اجزاء تشکیل‌ دهندة سفال‌ها و خاک‌های محوطه گبری مود با کانی‌های سازنده واحدهای زمین‌شناسی منطقه نشان می‌دهد که مواد تشکیل‌دهنده سفال‌ها از همین منطقه تأمین می‌شده‌اند.

وی تصریح کرد: وجود سرباره‌های کوره سفالپزی در محدوده پنج فصل کاوش صورت گرفته در محوطه گبری مود و تراکم سرباره در محدوده غربی تپه مود، نشانگر وجود کوره سفالپزی در این محدودة تاریخی است.

مسئول ثبت محوطه های تاریخی اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان خاطر نشان کرد: این محوطه در سال ۱۳۸۱ با شماره ۶۳۶۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

انتهای پیام/ ۱۰۲

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.