از غریبگی دانش‌آموزان با محیط کلاس تا تنبلی‌هایی که مفرط شده‌اند
معلمان در این روزها لحظه‌های سختی را تجربه می‌کنند؛ اکنون که آموزش مجازی پایان یافته و معلمان پس از روزهای طافت فرسای محتواسازی مجازی دوباره به آموزش حضوری فراخوانده شده‌اند و باز باید دانش آموزان را به امری عادت دهند که دو سال با آن غریبه بوده‌اند.
مشکلات آموزش مجازی در دوران شیوع ویروس کرونا، نه تنها متفاوت از مشکلات آموزش حضوری است؛ بلکه، به دلیل عدم آمادگی خانواده‌ها برای مواجهه با این مشکلات، گستردگی بیشتری نیز نسبت به آموزش‌های مجازی پیش از این دارند. با درنظر گرفتن این مشکلات، می توان جهت فراهم کردن زیرساخت‌های آموزش مجازی و پایه ریزی بستر فرهنگی برای پذیرش آن اقدام کرد به طوری که در آموزش‌های مجازی بعد از دوران پاندمی نیز مفید واقع شود.
عادت به فضای آموزشی ندارند
محمدی، یکی از معلمان ابتدایی با اشاره به حضوری شدن کلاس‌ها و عادت نداشتن بچه‌ها، گفت: دانش‌آموزان انگار از دیدن کلاس و معلم واهمه داشته و عادت به دیدن کلاس و فضای کلاسی ندارند و این کار را برای معلمان سخت کرده است.
این معلم کلاس دوم دبستان گفت: این مدت دور بودن از محیط مدرسه، دانش آموزان را بدعادت کرده است؛ آنان فکر می‌کنند تمام درس همین فضای مجازی است و حالا این شرایط وضع را برای ما سخت‌تر کرده و وقتی به فضای مجازی عادت کنند دیگر نمی‌توان آنان را در چارچوب کلاس نگه داشت.
وی در مورد عقب‌ماندگی‌های تحصیلی گفت و ادامه داد: تنبلی و تن پروری بچه‌ها در محیط خانه و عدم نظارت‌های حضوری و درگیر بودن والدین به کار بیرون از خانه باعث شده تا کودکان اکنون پنجره‌ای در ذهن خود برای آموزش حضوری نداشته باشند.
دوستی ندارند و به آموزرش حضوری عادت ندارند
محمدی با بیان اینکه بچه‌ها در دوست یابی دچار مشکل شده اند چراکه دائما در خانه تنها بوده اند، ادامه داد: برخی کودکان از نظر درسی گاهی حتی نمی‌توانند به راحتی بخوانند؛ انگار هیچ چیز یاد ندارند و کلاس را گنگ و بی‌معنا می دانند.
وی بیان کرد: در کلاس‌های آنلاین حتی وقت رسیدن به مسائلی از جمله نظارت‌ها را نداشتیم و برای نظارت و رسیدن صد در درصدی بچه‌ها به محتوای درسی مجالی نداشتیم، اما اکنون دانش‌آموز با دنیایی از عجایب که دو سال از آن دور بوده مواجه شده است.
این معلم ابتدایی اظهار کرد: حضور سر کلاس در مقاطعی نیز به گونه‌ای نبود که بخواهیم کودک به صورت کامل در کلاس حضور داشته باشد و این کار ما را سخت می‌کرد چراکه همزمان باید مجازی و حضوری را دنبال می‌کردیم و رسیدن به سطحی از توجه و نظارت را غیرممکن می‌ساخت.
محمدی ادامه داد: اکنون که مدارس بازگشایی شده نیز فرصت لازم برای بازسازی آنچه در آموزش در ذهن کودکان تحریب شده نداریم و عملا کودک دچار یک سرخوردگی و بی نظمی در فرآیند آموزش خود شده است.
عادت‌های تنبل مابانه و دوری از دور از نظارت‌های مادرانه
قلاسی، یکی دیگر از معلمان می‌گوید: مشکل بزرگ کودکان ابتدایی این است که یک دفعه وارد محیط حضوری کلاس شده و انگار با معلم دوست نیستند و در فرآیند دوست‌یابی نیز دچار مشکل شده‌اند؛ چراکه در محیط مجازی دوستان خود را به گونه‌ای دیگر شناخته و اکنون جور دیگری می‌بینند.
وی افزود: دانش آموز ابتدایی تا زمانی که دوستی صمیمی در کلاس نداشته باشد رغبت چندانی به آموزش نخواهد داشت و این چالش بزرگی است؛ مشکل دیگر این بود که برخی از والدین به جای کودکان خود امتحان می‌دادند و در واقع نمره‌ها واقعی نبود.
این معلم بیان کرد: از نظم تدریس خود دور ماندیم و روزهایی را تجربه کردیم که شاید هیچ گاه فکرش را هم نمی‌کردیم؛ مجبور بودیم در زمان‌های خاص از کلاس مجازی استفاده کنیم که برای والدین راحت‌تر و به صرفه‌تر باشد و از طرفی کنترل کلاس در دست ما نبود.
وی افزود: بچه‌ها آنقدر از مدرسه دور مانده‌اند که حتی نمی‌دانند زنگ تفریح چیست؛ دوست یابی چیست؛ احترام به معلم چیست؛ دانش‌آموزان فعلی با دانش آموزان قبل از دوران کرونا کاملا متفاوت هستند؛ اکنون جایگاه معلمی خود را در کلاس گم کرده‌ام چراکه هیچ نظم و ترتیبی در کلاس پیدا نمی‌کنم.
بداخلاقی دانش آموزان چاشنی این روزهای کلاس شده
قلاسی ادامه داد: روخوانی کودکان بسیار ضعیف است و دانش‌آموز دچار سردرگمی شده؛ بازگشت به مدرسه دور از نظارت‌های مادرانه برای کودکان سخت بوده و آنان را با مشکل درسی مواجه کرده است.
وی با بیان اینکه کودکان در دوران کرونا به‌شدت تنبل شده‌اند و اضافه وزن پیدا کرده‌اند، افزود: حتی نوشتن تکالیف سر کلاس هم برای این کودکان تنبل سخت شده و گاهی حتی نمی‌تواند مداد را برای مدت ده دقیقه در دست بگیرد.
وی می‌گوید: رفتار کودکان نسبت به گذشته تغییر کرده و بداخلاقی کودکان چاشنی این روزهای کلاس شده؛ بنابراین نیاز داریم از نظر پرورشی روی آنها کار کنیم؛ پیگیری این اختلالات یکی از مهم‌ترین اقدامات مشاوره‌ای در این سال‌ها باید باشد.
کپی کردن‌های درسی در اینترنت
محمودی، یک معلم دیگر بیرجندی است با اشاره به اینکه کپی کردن در فضای مجازی از آسیب‌های مهم این روزهای دانش‌آموزان است گفت: اکنون منابع دانش آموزان اینترنت است و مجالی برای معلم نمی‌گذارند؛ امری که در زمان آموزش مجازی بین تمام دانش آموزان مشترک بوده و جواب‌های مشابه اینترنتی که همین باعث می‌شود به معلم توجه کافی نداشته باشند.
وی بیان کرد: دانش‌آموزان نباید با همین ترتیب به کلاس‌های بالاتر روند؛ این وضعیت را بدتر می‌کند؛ از طرفی مردودی در آموزش و پرورش نشانه ضعف معلم و مدرسه است و عملا دانش آموزی که اجازه رفتن به مقطع بالاتر را ندارد مردود نمی‌شود.
این معلم بیرجندی با بیان اینکه البته با همه اقداماتی که ما انجام می‌دهیم اگر بچه‌ها تلاش‌شان را مضاعف نکنند تا پایان تحصیلاتشان با چالش بی‌سوادی مواجه خواهند بود بیان کرد: چالش دیده شدن در فضای مجازی نباید در ذهن کودکان بماند؛ به هر روش برای دیده شدن وضعیت درسی دانش‌آموزان باید از این وضعیت خارج شویم تا بتوانیم به رهیافت درستی برسیم.
وی گفت: برای رسیدن به وضعیت مطلوب آموزشی پس از کرونا لازم است برای معلمان و دانش آموزان این شرایط عادی سازی شود؛ اما این عادی سازی شاید ماه‌ها طول بکشد. آنجه از نظر معلم حائز اهمیت است ثبات این شرایط و آموزش حضوری است.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۱۰۲
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰