بازارچه‌ای که رؤیاها را خانه‌دار کرد؛ روایت دختری که از یک چرخ قرضی به کارآفرینی رسید

به گزارش ” پیام خاوران ” ، محصولات او آن‌قدر ظریف و چشم‌نوازند که بسیاری از خانواده‌ها پیش از تولد فرزندشان، نخستین لباس نوزاد را از کارگاه او انتخاب می‌کنند و با عشق کنار می‌گذارند تا روز موعود فرا برسد. محدثه فقط یک تولیدکننده نیست؛ بسیاری او را یکی از «مروجان فرزندآوری» می‌دانند، چراکه سیسمونی‌های او به‌قدری جذاب است که حتی زوج‌هایی را که تصمیم به بچه‌دار شدن نداشتند، مشتاق می‌کند تا بار دیگر قدم یک نوزاد را به خانه‌شان بخواهند.

کارگاهی که او امروز اداره می‌کند، جایی است که هر نخ، قصه‌ای از امید می‌بافد و هر لباس، لبخندی تازه به خانواده‌ای هدیه می‌دهد.

از اتاقی کوچک تا کارگاهی که بوی مادرانگی می‌دهد

محدثه شبانی درباره روزهای آغاز راه می‌گوید: شانزده‌ساله بودم و هنوز دنیا را از پشت پنجره نگاه می‌کردم. همان سال ازدواج کردم و چهار سال بعد مادر شدم. علاقه‌ای به خیاطی نداشتم، اما به‌اصرار خانواده در یک دوره آموزشی شرکت کردم.

او تنها یک ماه در کلاس‌ها حضور داشت، اما همان دوره کوتاه، جرقه‌ای در ذهنش روشن کرد. با وجود ناآشنایی کامل، نخستین سفارش خود—یک سرویس آشپزخانه—را گرفت و با آزمون‌وخطا دوخت. رضایت همان مشتری، نقطه شروع مسیر حرفه‌ای او شد.

همسرش همراه همیشگی این مسیر بود؛ باهم به بازار رفتند و نخستین پارچه‌ها را خریدند. چرخ خیاطی قرض بود و خانه پُر از وسایل پراکنده. مخالفت خانواده‌ها و تنگنای مالی، فشار زیادی وارد می‌کرد، اما آن‌ها ادامه دادند. اتاقی خالی شد و کارگاه کوچک شکل گرفت.

سیسمونی‌هایی که رؤیا می‌آفرینند

محدثه پس از تجربه دوخت سرویس آشپزخانه و کاور مبل، چشمش به دنیای سیسمونی نوزاد افتاد؛ دنیایی که در بیرجند تقریباً هیچ ردپایی از آن نبود. می‌گوید: «عاشق لطافت این کار شدم. احساس کردم این همان مسیری است که باید ادامه بدهم.»

پارچه مناسب به‌سختی پیدا می‌شد. شبانی برای تأمین هزینه‌ها حتی حلقه ازدواج و طلاهایش را فروخت. نتیجه سال‌ها تلاش، امروز به چندین چرخ پیشرفته و دستگاه گلدوزی تمام‌اتوماتیک رسیده است. طراحی گلدوزی‌ها را نیز خودش انجام می‌دهد؛ شب‌هایی که تا نیمه‌شب پای دستگاه می‌نشیند، بخشی از خاطرات شیرین کارگاه اوست.

سفارش‌ها ابتدا از تلگرام، سپس از اینستاگرام سرازیر شد. زنانی از سراسر کشور—به‌ویژه مادران باردار—مشتریان ثابت او هستند. با وجود هزینه‌ بالای متریال، کیفیت کار او باعث شد سهم قابل‌توجهی از بازار سیسمونی را در دست بگیرد.

اما این مسیر همیشه آسان نبود؛ از بارداری سخت و زایمانی پرخطر تا روزی که دخترش در تنهایی خانه و بدون هیچ کمکی به دنیا آمد. بااین‌وجود، هیچ‌چیز نتوانست او را متوقف کند.

بازارچه احسان؛ پلی از خانه تا کسب‌وکار حرفه‌ای

نقطه عطف مسیر محدثه، حضور در بازارچه دائمی «احسان» بود؛ نخستین بازارچه رسمی کشور که با همکاری شهرداری بیرجند و کمیته امداد راه‌اندازی شد.

خالدی، رئیس اداره راهبری شغلی کمیته امداد خراسان جنوبی، در گفت‌وگو با پیام خاوران می‌گوید: امروز ورود به بازار کار برای هرکسی سخت است؛ چه برسد به زن سرپرست خانواری که پشت‌وانه‌ای ندارد. ما در کمیته امداد فقط وام نمی‌دهیم. ما یک بسته کامل حمایتی ارائه می‌کنیم؛ از مشاوره شغلی و مهارت‌آموزی تا حمایت پس از راه‌اندازی کسب‌وکار.

بازارچه احسان یکی از مهم‌ترین خدمات «پس از ایجاد اشتغال» است؛ جایی برای بازاریابی، فروش، بسته‌بندی، آموزش برندینگ و ایجاد فضای کار واقعی.

این فضا که پیش‌تر میدان بار متروکه بود، با اعتباری حدود سه تا چهار میلیارد تومان بازسازی شد و غرفه‌ها با قیمت بسیار پایین در اختیار زنان سرپرست خانوار قرار گرفت.

از بسته‌بندی استاندارد تا برند ملی «احسان»

برای حرفه‌ای‌سازی فعالیت‌ها، یک شرکت دانش‌بنیان نیز وارد ماجرا شد. سایت فروشگاهی بازارچه طراحی شد تا محصولات تولیدکنندگان تنها در محدوده محلی باقی نماند و به بازارهای ملی و حتی بین‌المللی راه یابد. اکنون تمامی غرفه‌ها در این سامانه فعال‌اند.

برای بسته‌بندی نیز اقدام بزرگی انجام شد؛ چاپ ده هزار بسته استاندارد که به‌صورت رایگان به تولیدکنندگان اهدا شد. برندسازی شخصی، مشاوره‌های دائمی و حضور مربیان کشوری در دوره‌های تخصصی از دیگر حمایت‌هاست.

ویترین‌هایی در نقاط پرتردد شهر مانند ترمینال، دانشگاه‌ها و بازارچه غفاری نصب شده و طبق برنامه، هتل‌ها، فرودگاه و استانداری نیز به این شبکه اضافه می‌شوند.

محدثه؛ از سختی‌ها تا ساختن رؤیا

محدثه شبانی امروز ۲۸ ساله است، ولی سال‌های پرتلاطم زندگی‌اش به اندازه چند دهه تجربه به او آموخته است. از وام‌های ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومانی گرفته تا توسعه کارگاه و جذب نیرو، همه بخشی از مسیری است که او با دستان خودش ساخته است.

بازارچه احسان برای او فقط محل کسب‌وکار نیست؛ خانه دوم رویاهایش است. جایی که زنان بسیاری مانند او توانسته‌اند از دل سختی‌ها بلند شوند، مستقل شوند و آینده‌ای تازه بسازند.

انتهای پیام/