“عقیقه” یا بیمه عمرنوزاد / نوزاد را به خون نیالایید!|قسمت سوم

به گزارش ”  پیام خاوران “شخصی (عاصم الکوزی) می گوید به امام صادق (ع) گفتم: سبحان ا…! آلوده کردن سر نوزاد به خون عقیقه، شرک است؟! امام (ع)فرمودند: حتی اگر شرک نباشد، چون این کار ناپسند را در دوران جاهلیت انجام می دادند، اسلام، آن را نهی کرده است.همه فقها بر سر این مسأله اجماع دارند. شیخ طوسی می نویسد: پیامبر (ص) آغشته ساختن سر نوزاد را به خون حیوان عقیقه ممنوع کرده و فرمان دادند که به جای آن، از عطر و موارد خوشبوی دیگر استفاده شود.

برای دوقلوها!

چنان که پیش تر هم اشاره شد، برای نوزادهای دو قلو نمی توان یک حیوان را به عنوان عقیقه ذبح کرد، بلکه باید برای هر یک از آن دو نوزاد، یک حیوان را در نظر گرفت. بنابراین، برای دو قلوها باید دو حیوان تهیه کرد و چنان که می دانیم، نمی توان قیمت حیوان عقیقه را صدقه داد، بلکه باید حتماً به ذبح آن پرداخت.

محمد بن مسلم گفته است: در خانه امام باقر (ع) فرزند دو قلویی به دنیا آمد. امام (ع) به زید بن علی دستور دادند دو شتر برای عقیقه بچه ها بخرد.

چون آن زمان خشکسالی بود و شتر نیز گران بود و تهیه آن دشوار، زید فقط یک شتر خرید و از امام پنجم (ع) اجازه خواست به جای خرید شتری دیگر، پول آن را به عنوان صدقه بپردازند. امام محمد باقر (ع) فرمودند: نه! حتماً باید دو شتر خریداری شود. زیرا پروردگار، دوست دارد برای اطعام بندگانش، حیوانهایی ذبح شوند.

این گونه روایات در حقیقه اشاره زیبایی به فلسفه عقیقه و قربانی دارند و نشان می دهند که سیر کردن گرسنگان و رسیدگی به وضع معیشتی و خوراک مستمندان، تا چه اندازه اهمیت دارد. این است که اطعام بندگان خدا و زینت بخش شدن وجود آنها بر سر سفره ها در مناسبت های گوناگون بسیار ارزشمند و پسندیده است و آثار خوبی را در بر دارد.

عقیقه مستمندان:

از امام صادق (ع) نقل شده که: عقیقه بر کسی که توانایی دارد، لازم است. امام شخص مستمند هرگاه توانست باید این کار را انجام دهد و چنانچه نیازمندی و فقرش برطرف نشد و توانایی نیافت، وظیفه ای در این زمینه بر عهده نخواهد داشت.بر این اساس، کسی که توانایی انجام عقیقه را ندارد، عقیقه کردن برایش لازم نیست، اما همین که توانایی انجام آن را پیدا کرد، حتی اگر به هنگام سالخوردگی بود، باید عقیقه را انجام بدهد وگرنه خود نوزاد زمانی که بزرگ شد باید به این کار مبادرت ورزد.

باید دانست، چون عقیقه، نوزاد را در برابر بیماریها، خطرها، چشم زخم ها و حادثه ها و مرگهای ناگهانی و … بیمه می کند، این قدر مورد توجه و تأکید قرار گرفته است.

بدین جهت است که برخی آن را تا مرز وجوب پیش برده و یا دست کم بر استحباب مؤکد آن، پای فشرده اند. هم از این روست که هیچ کار خیر و نیکوی دیگری جایگزین عقیقه نمی شود، حتی اگر از نظر مادی بیشتر و بالاتر از مقدار مصرف شده برای عقیقه نباشد. لذا سهل انگاری در این زمینه، کار شایسته ای نیست!

  ادامه دارد.۰۰

منبع: کتاب عقیقه یا بیمه عمر نوزاد نوشته شیخ محمود ارگانی بهبهانی حائری چاپ اول ۱۳۸۹