به گزارش “پیام خاوران“، در این رویداد بزرگ، ابوالفضل اینانلو دبیرکل همایش با مهم خواندن سرفصل آینده نگری و آینده پژوهی در کسب و کارهای کشور گفت: تلاش مجموعه بازارپژوهان مبتکر، کمک به موفقیت بنگاههای اقتصادی و ایجاد نگرش درازمدت و رجحان آن به برنامه های کوتاه مدت و زودبازده است.
مجتبی محمدیان، امیرحسین مظاهری، احد عظیم زاده، مسیح جواهری، محمد مهدی روحانی، ایمان مصدری، محمود محمدیان، رفیعی، سید امیر حسینی، علی محمدی تات و ناصحی از سخنرانان این رویداد یک روزه بودند.
در پایان این رویداد، علاوه بر اهدای سردیس طلایی به احد عظیم زاده مالک برندهای فرش عظیم زاده و الماس قو و رحیم قربانی از معتبرترین سازندگان املاک، به شماری از افراد و مجموعه های موفق اقتصادی نیز لوح و تندیس اهدا شد. در این آئین، از داریوش عباسی مدیرمسئول رسانه مکتوب و آنلاین اقتصاد کارا و صاحبنظر در حوزه رسانه های ارتباط جمعی نیز به عنوان کارآفرین، مدیر موفق و موسس بنگاههای خبری تقدیر شد.
داریوش عباسی در خصوص موضوع رویداد به خبرنگار ما گفت: آینده پژوهی شامل مجموعهٔ تلاشهایی است که با جستجوی منابع، الگوها، و عوامل تغییر یا ثبات، به تجسّم آیندههای بالقوّه و برنامهریزی برای آنها میپردازد. آیندهپژوهی بازتاب دهندهٔ چگونگی زایش واقعیّت فردا از دل تغییر (یا ثبات) امروز،است.
وی افزود: آیندهپژوهی برابر عبارت لاتین «Futures Study» است. واژهٔ جمع Futures به این دلیل استفاده شدهاست که با بهرهگیری از طیف وسیعی از روشها و بهجای تصوّر «تنها یک آینده»، به گمانهزنیهای نظاممند و خردورزانه، در مورد نه تنها«یک آینده» بلکه «چندین آیندهٔ متصوّر» مبادرت میشود. موضوعات آیندهپژوهی دربرگیرندهٔ گونههای «ممکن»، «محتمل» و «دلخواه» برای دگرگونی از حال به آینده هستند.
مدیرمسئول رسانه مکتوب و آنلاین اقتصاد کارا و صاحبنظر در حوزه رسانه های ارتباط جمعی بیان کرد: امروزه تغییرات با آهنگی پرشتابتر رخ میدهند. تغییرات فناوری و به دنبال آن تغییر در دیگر جنبههای زندگی، افزایش روزافزون وابستگی متقابل کشورها و ملل، تمرکززدایی جوامع و نهادهای موجود که به دلیل گسترش فناوری اطلاعات، شتاب بیشتری یافتهاست، تمایل روزافزون به جهانیشدن به همراه حفظ ویژگیهای ملی، قومی و فرهنگی و بسیاری عوامل دیگر، لزوم درک بهتر از «تغییرات» و «آینده» را برای دولتها، کسب وکارها، سازمانها و مردم ایجاب میکند.
به گفته وی، آینده اساساً دارای عدم قطعیّت است. با این همه آثار و رگههایی از اطلاعات و واقعیتها که ریشه در گذشته و اکنون دارند، میتوانند رهنمون ما به آینده باشند. ادامهٔ «تصمیمگیری صرفاً چندین آینده محتمل بر اساس تجارب گذشته»، غفلت از رصد تغییرات آتی را در پی خواهد داشت و با تلخکامی روبرو خواهد شد.
منبع: اقتصاد رسانه
انتهای پیام/ ۱۰۲
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰