سامانه‌های هوشمند HSE

ایمنی در معادن یکی از مولفه‌هایی است که ارتباط تنگاتنگی با اقتصاد معادن، مسائل انسانی و اجتماعی و حتی زیست‌محیطی دارد که می‌تواند در رسیدن به توسعه پایدار اثرگذار باشد.

به گزارش “ پیام خاوران ” در واقع صنعت معدنکاری به دلیل ماهیت پرخطر خود، همواره با چالش‌های جدی در زمینه‌های ایمنی، سلامت افراد و حفاظت از محیط‌زیست روبه‌رو بوده است و بی‌توجهی به این موضوعات می‌تواند عواقب فاجعه باری برای جامعه داشته باشد؛ از این رو در روزهای اخیر و با توجه به حادثه معدن زغال‌سنگ طبس ضرورت هوشمند‌سازی معادن در مباحث HSE بیش از پیش احساس می‌شود.

در واقع هوشمند‌سازی در این زمینه به‌کارگیری و پیاده‌سازی چند سیستم مراقبتی و کنترلی برای آگاهی از خطرات احتمالی معادن است و این امکان را برای مدیران فراهم می‌کند که مسائلی همچون نشست زمین، حرکات نامتعارف کارگران، جابه‌جایی ماشین‌آلات سنگین و… را مانیتورینگ و رصد کنند؛ بنابراین هوشمند‌سازی نه تنها از حوادث احتمالی کوتاه مدت خبر می‌دهد، بلکه چالش‌هایی که ممکن است در بلند‌مدت حادثه‌ساز شوند را هم پیش‌بینی می‌کند.

نکته اساسی اینکه هوشمند‌سازی برای جلوگیری از حوادث برخلاف برخی نظرات سنتی و غیر کارشناسی هزینه‌های بالایی را بر معدن‌داران تحمیل نمی‌کند و تقریبا 90‌درصد تجهیزات مورد نیاز در داخل کشور قابل تامین است؛ به طور نمونه یکی از مهم‌ترین تجهیزات برای مانیتورینگ استفاده از دوربین‌های DOME است که راهنمایی و رانندگی کشور برای پایش خودروها از آن استفاده می‌کند.

اگر چه اداره کل ایمنی و بهداشت وزارت کار در زمان آغاز به کار معادن برخی الزامات و ممیزی‌های ایمنی و بهداشت محیط کار را برای معدن‌داران در نظر می‌گیرد و اتفاقا این موارد از طرف معدن‌داران برای دریافت مجوزها انجام می‌شود اما بعد از صدور مجوز، به دلیل فقدان نظارت و بازدیدهای مرحله‌ای، رعایت نکات ایمنی توسط معدن‌داران به فراموشی سپرده می‌شود و همین مساله بارها حادثه‌ساز شده است اما از آنجا که معادن محل عبور و مرور مردم یا خودروها نیستند و ورود به آنها برای مردم غیر‌ممکن است، بخشی از حوادث اصولا خبر‌ساز نمی‌شوند.

بیشتر بخوانید   پژوهش؛ ابزار فتح قله هاي توسعه و پيشرفت|مجید پورعیسی

متاسفانه جدا از بی‌توجهی اغلب معادن به تاثیر مباحث هوشمند‌سازی در ایمنی محیط کار به دلیل حاکم بودن تفکر سنتی، در مواردی حتی موضوعات اولیه همچون لباس ضد حریق و دستکش‌های مراقبتی در اختیار کارگران قرار نمی‌گیرد و دود این بی‌توجهی علاوه بر کارگران به چشم کارفرما و البته جامعه می‌رود و نکته حائز اهمیت اینکه در فرآیند اجرای هوشمند‌سازی حتی می‌توان با تعریف برخی کدها برای سیستم، فعالیت کارگران فاقد کلاه، ورود افراد فاقد تجهیزات ایمنی و… را از طریق مانیتورینگ و آلارم دستگاه تشخیص داد.

محسن ابوالفتحی / کارشناس ارشد فناوری اطلاعات

منبع : دنیای اقتصاد

 

چاپ و دانلود PDF

ارسال نظر

دیدگاه خود را بیان کنید :

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*
*

پربازدید ترین خبرها