به گزارش "پیام خاوران"، محمد فرجامی صبح امروز در جمع خبرنگاران اظهار داشت: از لحاظ حجم داده فرهنگی بیش‌ترین حجم داده این فصل کاوش مربوط به سفال است که به دودسته عمده تقسیم‌بندی می‌شوند. مسئول ثبت محوطه‌های تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی بیان کرد: سفال‌های بدون نقش و سفال‌های منقوش با نقش کنده یا با نقوش رنگی قرمزرنگ. سفال‌های به‌دست‌آمده از لحاظ قدمت، سفال‌های شاخصی مربوط به دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی است که شامل گونه سفالینه‌های معمولی، شیاردار، داغدار، منقوش و زورقی است. وی افزود: بیشتر فرم‌های سفالی به‌دست‌آمده از این کاوش شامل خمره، کاسه و تنگ‌های کوچک است. بااین‌وجود بیش‌ترین سفال‌ها ازلحاظ قدمت متعلق به دورة اشکانی است. محوطه گبری مود در دورة اشکانی دارای بیشترین وسعت استقراری بوده و این دوره مهم‌ترین دوره استقراری ا ست و این مدعا با کشف نمونه‌های سفالین منقوش، داغدار و شیاردار که قابل مقایسه بافرهنگ‌های همجوار به‌ویژه سیستان بوده است، تأیید می‌شود. فرجامی بیان کرد: کشف این نمونه‌ها گویای ارتباطات گسترده این منطقه با سیستان در دورة اشکانی است. بر این اساس استقرار این دوره در اواخر دورة ساسانی متروک شده است و وجود محوطه‌های اسلامی در نزدیکی محوطه گبری مود ازجمله تپه قلعه کهنه مود، نشان از جابه‌جایی ساکنین این محوطه بعداز این دوران دارد. مسئول ثبت محوطه‌های تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی متذکر شد: تشابه کانی‌شناسی اجزاء تشکیل‌ دهندة سفال‌ها و خاک‌های محوطه گبری مود با کانی‌های سازنده واحدهای زمین‌شناسی منطقه نشان می‌دهد که مواد تشکیل‌دهنده سفال‌ها از همین منطقه تأمین می‌شده‌اند. وی تصریح کرد: وجود سرباره‌های کوره سفالپزی در محدوده پنج فصل کاوش صورت گرفته در محوطه گبری مود و تراکم سرباره در محدوده غربی تپه مود، نشانگر وجود کوره سفالپزی در این محدودة تاریخی است. مسئول ثبت محوطه های تاریخی اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان خاطر نشان کرد: این محوطه در سال 1381 با شماره 6364 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. انتهای پیام/ 102